Ontslag op staande voet wegens seksuele intimidatie houdt geen stand, omdat op het werk een “knuffelcultuur” heerste

Mede in het licht van de actuele #metoo-discussie is een recente uitspraak van het Gerechtshof ’s-Gravenhage interessant. Het volgende was aan de hand.

Een kok, die al ruim zeven jaar in dienst was, werd door diverse collega’s beticht van ongewenste intimiteiten. Op het moment dat daarvan meldingen binnenkwamen bij de werkgever werd over een beëindigingsovereenkomst vanwege zijn naderende pensioen onderhandeld. Vanwege de meldingen is de werknemer toch nog op staande voet ontslagen. Als reden voor het ontslag op staande voet werd opgegeven dat de werknemer zijn collega’s die de meldingen van seksuele intimidatie hadden gedaan, zou hebben bedreigd. De werknemer berustte niet in het ontslag op staande voet. Zijn loonvordering werd echter door de kantonrechter afgewezen.

Bij het Gerechtshof ’s-Gravenhage had de werknemer meer succes. Volgens het Gerechtshof was er bij de werkgever sprake van een zeer losse sfeer, waarbij fysiek contact – in de zin van knuffelen bij binnenkomst en een collegiale arm om de schouder – werd gecombineerd met een vrije, vertrouwelijke wijze van communicatie, waarbij het persoonlijke niet werd geschuwd. Hoewel leidinggevenden het met deze wijze van omgaan met elkaar niet eens waren, hebben zij er geen paal en perk aan gesteld. De omgangsvormen werden in alle vrijheid gebezigd. Toen er door nieuwe stagiaires was geklaagd over de wijze van omgaan met elkaar zagen leidinggevenden pas aanleiding om daar paal en perk aan te stellen. Overigens moet worden opgemerkt, dat de collega’s van de werknemer ook zelf het initiatief voor de knuffels namen en van dwang en/of geweld was dus geen sprake. Ook de bedreigingen richting zijn collega’s konden het ontslag niet dragen, omdat deze onvoldoende waren onderbouwd. De vorderingen van de werknemer werden in hoger beroep dan ook alsnog toegewezen.

Aandachtspunt

Bij de beoordeling van dit soort zaken speelt vaak een rol dat de werknemer zich bewust moet zijn geweest van het verwijtbare van zijn gedrag. Of een werknemer zich dat bewust moet zijn, hangt voor een belangrijk deel af van de cultuur binnen een bedrijf. Als de werkgever weet of kan weten dat er een zodanige sfeer heerst die sexueel intimiderend kan zijn, moet hij maatregelen nemen. Duidelijk beleid waar in voorkomende gevallen naar verwezen is dus van groot belang. Een ontslag op staande voet blijft ook met betrekking tot de beschreven problematiek een laatste redmiddel waartoe dus niet lichtvaardig kan worden overgegaan.