Vergeten levensverzekering

In 2018 was het gemiddelde bedrag dat een erfgenaam ontving € 25.000,00. Alle overleden personen in dat jaar – 152.000 – lieten samen een vermogen na van 18,6 miljard euro. Een deel daarvan betrof natuurlijk veel grotere erfdelen dan die 25 mille. Vermoedelijk waren er ook erflaters die hun vermogen liever aan goede doelen wilden besteden via bijvoorbeeld een stichting, dan te verdelen over verre neven en nichten of zelfs achterneven en achternichtjes. In het testament wordt dan een stichting in het leven geroepen. Soms wordt het bestuur aan professionals opgedragen, soms aan goede vrienden.

De beslissing hierover nemen veel mensen – ook de rijkere – vaak later in hun leven. Dan is gebleken dat men geen kinderen kan krijgen of er na verloop van tijd geen nabije familieleden meer zijn. En om met een notaris te gaan praten over het eigen overlijden vraagt van velen  een psychologisch moeilijke stap.

Dat verklaart ook dat in de praktijk bij het opmaken van het testament vergeten wordt dat er ergens nog levensverzekeringen liggen – inmiddels premievrij, maar pas uit te keren bij overlijden. Elke polis kent een begunstigingsclausule. Soms is die specifiek geformuleerd, maar meestal is het een standaardtekst. Zo’n standaardtekst gaat dan uit van een situatie waarin er een (huwelijks)partner is, kinderen en familieleden. Dan worden de regels gevolgd van het erfrecht dat zonder testament van toepassing is.

Maar bij zo’n testament met een stichting is dat vaak niet de bedoeling. Dat valt soms ook af te leiden uit een bepaling in het testament dat die verre neefjes en nichtjes wel een klein legaat moeten krijgen van de stichting. Meer hadden de erflaters kennelijk niet voor hen in petto.

Wat nu als vervolgens een levensverzekering opduikt met een groot kapitaal? Een kapitaal dat zo groot is dat die legaten er bij in het niet vallen? Kan die stichting aanspraak maken op de verzekeringsuitkering?

Nee, dat is niet wat de rechter dan beslist. Ook al is de verzekeringspolis opgemaakt ver vóór het testament werd opgesteld, dan nog is de tekst van de begunstiging in de polis zelf bepalend. Anders gezegd: wie wil dat familieleden geen uitkering uit een levensverzekering krijgen, zal dat in de polis moeten aanpassen.

Omgekeerd kan het juist de bedoeling zijn van erflaters dat ook bij onterving van de familieleden in het testament zij toch die verzekeringsuitkering krijgen. Om ruzie te voorkomen is het dan handig wanneer dit bijvoorbeeld in het testament staat of de erflaters in een brief aan de verzekeringsmaatschappij dat bevestigen wanneer zij hun testament hebben opgemaakt. Dan weet iedereen waar hij of zij aan toe is.

Vragen over een vergeten levensverzekering? Neem gerust contact met mij op.