Verstopte erfgenamen
Verstopte erfgenamen.
Een grote boer had in de jaren zestig een stuk van zijn grond aan een knecht en diens vrouw verkocht om daar een huis op te bouwen. De prijs was laag en de boer bedong een terugkooprecht. Na overlijden van de langstlevende zou hij of zijn erfgenamen het perceel met huis terug kunnen kopen voor dezelfde grondprijs, maar wel voor de getaxeerde waarde van het huis op dat moment. Beschreven bij de notaris, maar niet in het kadaster.
Het echtpaar bleef kinderloos, werd oud en nadat ook de vrouw overleed, wilde de kleinzoon van de boer het huis met de grond wel terugkopen van de erven. Er waren een stel neven en nichten, maar die kende de kleinzoon niet. Er meldde zich een vertegenwoordiger. Die deed moeilijk. Zo moeilijk dat de kleinzoon vreesde dat zijn terugkooprecht zou worden gefrustreerd. Om dat recht veilig te stellen was het nodig om beslag te leggen. De vergunning werd zonder problemen verleend door de rechtbank. Maar dan moet binnen veertien dagen een dagvaarding volgen, want de rechter moet kunnen vaststellen of het beslag terecht is gelegd en de erven moeten bezwaar kunnen maken.
Maar waar moet de deurwaarder naartoe? De vertegenwoordiger van de erven wilde geen informatie geven en zonder namen en adressen wordt het dan heel moeilijk. Nu biedt de wet bij een onbekende woon- of verblijfplaats de mogelijkheid van openbare dagvaarding. Het stuk wordt dan bezorgd bij de officier van Justitie en in een krant gepubliceerd. De officier moet dan eigenlijk op zoek, maar doet er meestal niet veel aan.
In zo’n zaak van verstopte erfgenamen had de Hoge Raad al eens uitgemaakt dat de belanghebbende maar aan de rechtbank moet vragen om een vereffenaar te benoemen. Het ging toen om een verhuurder die de door de overledene bewoonde woning wilde ontruimen. Gevolg is dus, dat de verhuurder kosten moest maken om vervolgens de vereffenaar te dagvaarden tot ontruiming.
In dat geval was er wel enige tijd. Maar bij beslag eist de wet dat er snel gedagvaard wordt, anders vervalt het beslag. En bij beslag is er natuurlijk ook altijd spoed, zodat je geen tijd hebt om eerst even zo’n benoeming van een vereffenaar te regelen. Dan zit er niet veel anders op dan toch maar de dagvaarding bij de officier te bezorgen en te hopen dat de rechtbank alsnog gelegenheid geeft een verzoek te doen tot benoeming van een vereffenaar.
Maar ook in dat geval ben je nog niet klaar. Want bij zo’n verzoek moet je belanghebbenden – dus erven – noemen. En wat doet de rechtbank als je wel weet dat er erven zijn, ook wel vermoedt wie het zijn, maar zij zich blijven verstoppen? Dit raadsel is tot op de dag van vandaag niet opgelost.
Het laat zien dat wat in het geval van die huurwoning wel een oplossing was, dat bij beslag niet is. De Hoge Raad kan ook niet rekening houden met alle varianten die zich in de praktijk voordoen. Maar rechters passen zo’n oplossing wel in al die gevallen toe. Advocaten moeten dan maar proberen een uitweg te vinden. Dat maakt het werk wel leuk, maar voor de cliënt is het meestal alleen maar duurder.
Vragen over dit onderwerp? Neem dan contact met mij op.